Proszę o skomentowanie znalezionej w Wikipedii informacji, że zastąpienie liter ä, ö, ü przez ae, oe, ue jest niedopuszczalne w językach innych niż niemiecki. Czy chodzi o to, że nie można napisać Edstroem i Malmoe w tekstach pisanych po szwedzku, czy również w polskich? W słownikach ortograficznych mamy chociażby oere. A co z Ø (Ørsted – Oersted, Bjørgen – Bjoergen)?

Szanowni Państwo,
mam pytanie dotyczące wyrażenia odpukać w niemalowane drewno, często pojawia sie także forma odpukać w niemalowane drzewo. Która z tych form jest poprawna (właściwa)? I co jest przyczyną tego zróżnicowania?
Dziękuję.

W gazetach oraz internecie często można natknąć się na wywiady. Czasem w pytaniach pojawiają się w nich zaimki wskazujące lub zwroty adresatywne (np. „Co pan sądzi o…”). Zależnie jednak od gazety wymienione przeze mnie elementy pisane są wielką lub małą literą. Czy w przypadku prasy także stosuje się zasadę powszechnie obowiązującą w listach o używaniu wielkiej litery, gdy chcemy komuś okazać szacunek? A może jest to nadużycie dziennikarzy i błąd ortograficzny?
Z poważaniem,

Szanowni Państwo,
interesuje mnie poprawna forma popularnego zwrotu. Który czasownik należy stosować w związku frazeologicznym:
podawać w wątpliwość
czy
poddawać w wątpliwość?
Z poważaniem
Czytelnik

Czy w odmianie nowych wyrazów angielskiego pochodzenia można postawić apostrof, czy też znak ten jest zarezerwowany wyłącznie dla odmiany nazwisk? Tak więc czy lepiej napisać wygooglować, czy wygoogle’ować, arcadowy czy arcade’owy, johnniego walkera (mówiąc o alkoholu, nie osobie) czy johnny’ego walkera, iPhonowy czy iPhone’owy?

Moje uszanowanie.
Ostatnimi czasy coraz częściej słyszę tego typu zwroty: na tygodniu, na nowym roku czy na dniach. Jakoś nie mogę się co do tych stwierdzeń przekonać, szczególnie razi mnie na tygodniu. Czy są one w ogóle poprawne? Nie lepiej powiedzieć w tygodniu et caetera?
Pozdrawiam

Witam,
od ponad dwóch lat pracuję… i tu właśnie jest problem. Czy pracuję na, czy w ochronie? Wszyscy moi koledzy używają formy na ochronie dla pracy ochroniarza, natomiast w ochronie pracują np. panie z administracji firmowej, koordynatorzy etc. Chciałbym wiedzieć, czy taki rozdział jest dopuszczalny? Czy jest poprawny językowo?
Pozdrawiam,
Michał Piaskowski

Nazwę przedmiotu wiedza o społeczeństwie skraca się powszechnie do postaci fonetycznej [vos]. Powstaje jednak kłopot, kiedy chcieć ją zapisać. Stosując się do ogólnych reguł pisowni skrótowców, używałem zawsze formy WoS (por. np. ZBoWiD, CIoK). Tym większe było moje zdziwienie, kiedy przekonałem się, że słownik ortograficzny uwzględnia jedynie warianty wos. i WOS. Czy regularne WoS i WoK należałoby więc uznać za gorsze, bo pozanormatywne? Czy istotnie pozanormatywne znaczy: gorsze?

Bardzo proszę o rozwianie moich wątpliwości językowych dotyczących pisowni: kolega lekarz (czy kolega-lekarz, choć zapis ten wydaję mi się dziwny) oraz wyrazów najczęściej pojawiających się w tekstach prawniczych, a mianowicie formalnoprawny (czy formalno-prawny), organizacyjnoprawny (czy organizacyjno-prawny).
Dziękuję za wszystkie otrzymane do tej pory odpowiedzi. Są one nieocenione w pracy młodej korektorki, gdzie często poparcie własną wiedzą nie wystarcza i, chcąc kogoś przekonać, trzeba odwołać się do najbardziej wiarygodnego źródła.

Sytuacja wyglądała następująco – wraz ze współpracownikiem analizowaliśmy kod źródłowy programu komputerowego, którego jestem autorem. Mimo iż jestem jedynym twórcą tego oprogramowania, wiele części składowych powstawało na podstawie dostępnych publicznie materiałów, dokumentacji, inspirowałem się również innymi otwartymi dla nas projektami. W pewnym momencie nadszedł czas na analizę fragmentu kodu źródłowego, którego logikę i algorytm, który realizuje, wymyśliłem sam, bez inspiracji ze stron trzecich. Aby podkreślić ten fakt, użyłem sformułowania „jest to mój autorski pomysł”. Inny współpracownik wyłapał ten fragment i zdecydowanie się jemu przeciwstawił, sugerując, iż jest to tautologia, i wystarczyłoby powiedzieć mój pomysł. Kolegi nie przekonały moje tłumaczenia, iż mój pomysł mógłby być poparty zewnętrznymi inspiracjami, a konstrukcja mój autorski pomysł podkreśla to, że idea analizowanego fragmentu programu jest całkowicie wymyślona przeze mnie, bez wpływów zewnętrznych.

Zatem pytanie wygląda następująco – biorąc pod uwagę powyższe – czy użycie w takim kontekście sformułowania mój autorski pomysł jest błędem językowym, czy też nie?